Główny deptak cypryjskiej stolicy jest przedzielony przez granicę. Tego, co dzieje się po północnej stronie, świat nie uznaje. Dotyczy to także piłki nożnej.

Więcej wpisów o moich piłkarskich podróżach w tej kategorii

Cypryjczycy uważają, że w niedzielę po południu komunikacja miejska jest w zasadzie zbędna. Na stadion APOEL-u miałem do przejścia 6 km. Po drodze zaliczyłem kilka kawiarni, co pozwoliło mi poznać miejscowy savoir-vivre.

Krótki poradnik, jak się zachować przed meczem. Siadamy w kawiarni niedaleko stadionu, a co dalej, determinuje płeć. Mężczyźni grają w tryktraka (tavli), najpopularniejszą na wyspie grę planszową. Kobiety grają w karty. Jest też opcja dla leniwych – kawę dowożą do klienta, skuterami, jak pizzę.

Stadion, położony niedaleko drogi wylotowej z miasta, widać z daleka. APOEL, czyli jak wynika ze skrótu, piłkarski klub Greków w Nikozji, ma na koncie 27 mistrzostw i 21 pucharów kraju. Powstał w 1926 roku w sklepie cukierniczym na głównym deptaku miasta, Ledrze. Kolor niebieski na koszulkach symbolizuje Grecję, a żółty Bizancjum. Za trybuną stadionu powiewa grecka flaga.

Stadion GSP powstał w 1999 roku. Korzystają z niego APOEL, jego główny rywal Omonia oraz cypryjska reprezentacja. Na ligowe mecze przychodzi po 6-8 tysięcy kibiców. Obok 23-tysięcznego obiektu stoi drugi, mniejszy. Atmosfera na trybunach dość spokojna, śpiewy są sporadyczne.

Futbol, rzecz oczywista, na Cypr sprowadzili Brytyjczycy. Jak na Malcie, pod koniec XIX wieku piłkę kopano w szkołach i placach przy koszarach. W 1973 APOEL, grający w greckiej ekstraklasie, po tureckiej inwazji na wyspę, musiał się wycofać z rozgrywek.

W kadrze APOEL-u naliczyłem piłkarzy z 12 krajów. O jednym z nich słyszałem wcześniej. Emilio Nsue przez kilka lat grał w Mallorce, a potem, przez angielską Championship, trafił na Cypr.

Gospodarze przegrali z Doksą 2:5. Pierwsi kibice wyszli przy 0:3, jeszcze przed przerwą.

Cypr Północny

Ledra to turystyczny deptak, gdzie większość lokali na parterze to kawiarnie. Od wielu podobnych miejsc na całym świecie różni się tym, że ulicę przecina przejście graniczne. Nie ma płotu, czy kamer. Większe zabezpieczenia stosuje się przy wejściu do sądu.

Na zdjęciu wyżej gablota po greckiej stronie przejścia granicznego. Po inwazji wciąż nie jest znany los setek osób, które zostały aresztowane przez Turków. „Turcja odmawia informacji o ich losie. Rodziny mają prawo wiedzieć”. Cypr i nieuznawaną przez świat turecką republikę dzieli 180-kilometrowa „zielona linia” (takim kolorem dowódca sił pokojowych narysował ją na mapie). Turcy opanowali 36 proc. wyspy. Sytuacja nie jest już napięta i niedawno wydawało się, że może dojść do zjednoczenia. Jeden z problemów to prawa do nieruchomości nielegalnie zajętych 40 lat temu.

Kontrola na granicy polega wyłącznie na pokazaniu paszportu. Nikt nie zagląda turystom do toreb, więc uciążliwości jest mniej, niż przy wejściu do centrum handlowego w Paryżu.

Po drugiej stronie przejścia, czyli w Lefkosii, płacimy w tureckich lirach, kończy się unijny roaming (cena za 1 min połączenia skacze do 5 zł. a 1 megabajt kosztuje 30 zł), a do kebaba kelner przynosi gęsty jogurt. Swój pomnik na wiceprezydent Cypru, dr Fazıl Küçük.

Kiedy zobaczyłem ten płot zdziwiłem się, że znani z zamiłowania do grodzenia Polacy jeszcze na to nie wpadli. Przeszkoda między tartanem i trawą ma prawie dwa metry wysokości. Na obiekcie, który nosi nazwę Lefkoşa Şehit Hüseyin Ruso Stadyumu gra Küçük Kaymaklı Türk S.K. Północnocypryjska liga nie jest uznawana przez UEFA.

KKTC (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti) na murze to Turecka Republika Cypru Północnego. Wszystkie miejscowe drużyny są izolowane. Do skutku nie dochodzą nawet mecze towarzyskie. Kiedy w 2007 roku Luton Town miało zagrać z lokalnym klubem, po greckiej stronie podniósł się raban. Mecz odwołano. Turków cały czas obowiązuje embargo.

Największy stadion w Cyprze Północym, gdzie gra m.in. nieuznawana w świecie reprezentacja, nosi nazwę Atatürka.

Więcej wpisów o moich piłkarskich podróżach w tej kategorii