W Aberdeen Alex Ferguson dokonał niemożliwego [Z PODRÓŻY]

Z centrum miasta to 20-minutowy spacer w kierunku wybrzeża. Droga prowadzi obok cmentarza. Stadion jest starszy od klubu. Obiekt istnieje od 1899 roku. Przez cztery pierwsze lata występował tu zespół Aberdeen FC. W 1903 roku na spotkaniu, w którym uczestniczyło 1600 osób, zdecydowano o połączeniu trzech klubów i powstał „nowy” Aberdeen Football Club.

W 1978 roku po udanej, czteroletniej pracy w St Mirren, do klubu przyszedł Alex Ferguson. Szybko przerwał hegemonię Celtiku i Rangersów. Pod jego widzą Jim Leighton, Willie Miller, Alex McLeish i Gordon Strachan zdobywali kolejne puchary i mistrzostwa Szkocji. W 1983 roku Aberdeen dokonało niemożliwego i zdobyło Puchar Zdobywców Pucharów. Kilka europejskich meczów przeszło do legendy. Za najlepszy mecz uznaje się ćwierćfinałową wygraną z Bayernem. Na Stadionie Olimpijskim w Monachium padł bezbramkowy remis. W marcu 1983 roku The Dons przegrywali u siebie 1:2 i strzelili dwie bramki. W finale na Ullevi, po dogrywce pokonali Real Madryt. W zespole Fergusona występowali wyłącznie Szkoci. Pół roku później, w Superpucharze Europy, Aberdeen pokonało Hamburger SV.

Zobacz także: Dwa najbliższe brytyjskie stadiony

Po wizycie w Sheffield pisałem o pierwszym stadionie z oświetleniem. W Aberdeen też wniesiono do konstrukcji stadionów. Do lat 30. trenerzy siedzieli za linią boczną, na ławkach rezerwowych ustawionych na murawie. W szkockich warunkach często oznaczało deszcz lejący nie tylko na głowę, ale też na notes. Donald Colman stwierdził, że wbijając ławkę poniżej poziomu boiska i dokładając dach, poprawi komfort pracy szkoleniowców. To Colman jest uznawany za twórcę piłkarskiego „dugout”. Z czasem słowo oznaczające schron i ziemiankę zmieniło znaczenie, bo nazywane są tak także odsłonięte boksy z ławkami rezerwowych powyżej płyty boiska (np. jak na Old Trafford).

Zobacz także: Madryt. Puchary Europy i hodowcy ogórków

W 1978 roku Pittodrie stało się drugim w pełni siedzącym stadionem na Wyspach. Dziś pojemność to prawie 21 tys. miejsc.

Przyznaję, nie mogłem się napatrzeć… Widoczna z oddali trybuna, której patronem został prezes klubu Richard Donald, została otwarta w 1993. Mimo, że znajduje się za bramką, jest jedyną dwupiętrową na stadionie.

Zobacz także: Naddniestrze, czyli stan zamrożenia

Plaża w Aberdeen. Miasto jest ważnym ośrodkiem usługowym dla platform wiertniczych i gazociągów na Morzu Północnym.

Od ponad dekady trwa dyskusja nad budową stadionu w nowym miejscu. Wiek obiektu i plan zagospodarowania nie pozwalają na gruntowną modernizację Pittodree. W 2012 i 2016 przymierzano się do umiejscowienia obiektu na obrzeżach miasta. W 2021 powstał pomysł, by stadion zbudować niedaleko Pitodree, blisko linii brzegowej.

Pomnik Denisa Law w centrum Dundee. Zdobywca Złotej Piłki i trzeci strzelec w historii Manchesteru United mieszkał w Abardeen do 14 roku życia. Stąd, jako najmłodsze z siedmiorga dzieci ubogiego rybaka trafił do Huddersfield Town.

Zobacz także: Czy to jest stadion z najpiękniejszym widokiem?

Cruyffisko

Cruyff Court, czyli cruyffiska to inicjatywa Fundacji Johana Cruyffa. Niewielkie pola do gry ze sztuczną nawierzchnią na początku powstawały tylko w Holandii. Dziś działa 300 boisk, w wielu krajach Europy, w tym w Polsce (holenderska federacja zbudowała takie w Krakowie, z okazji EURO 2012), Ameryce Południowej i Azji. Fundacja współdziała z samorządem i lokalnymi partnerami, w przypadku tego boiska, z Denis Law Legacy Trust. Na piłkochwycie wisi duża tablica z 14 zasadami. O współdziałaniu, bazowaniu na technice, kreatywności, rozwoju i szacunku. Boiska nie można zarezerwować z wyprzedzeniem.

A to już inne boisko, klasyczne brytyjskie boisko do piłki pięcioosobowej, na komercyjny wynajem dla weekendowych amatorów.

Więcej wpisów o moich piłkarskich podróżach w tej kategorii.